Αθωώθηκαν τα μέλη του Δ.Σ. της ΔΕΥΑ Ιαλυσού για τις 47 προσλήψεις

Rodiaki NewsRoom

Αθώα κρίθηκαν χθες από το Τριμελές Εφετείο επί Κακουργημάτων Δωδεκανήσου και τα τέσσερα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της πρώην ΔΕΥΑ Ιαλυσού, που κατηγορούνταν για την μετατροπή συμβάσεων εργασίας σε αορίστου χρόνου, συνολικά 47 ατόμων.

Πρόκειται για τον πρόεδρο, τον αντιπρόεδρο και δύο μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του 2006 της ΔΕΥΑΙ οπότε και ελήφθησαν οι σχετικές αποφάσεις.
Οι εμπλεκόμενοι κατηγορούνταν για απιστία από κοινού κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση με περιουσιακή ζημία άνω των 30.000 ευρώ.

Ενώπιον του δικαστηρίου και οι τέσσερις εμπλεκόμενοι υποστήριξαν ότι οι προσλήψεις είχαν γίνει με βάσει γνωμοδοτήσεις από νομικούς και συμβούλους της εποχής εκείνης, προκειμένου να πραγματοποιηθεί ένα σημαντικό για την περιοχή έργο, το αποχετευτικό.

Ως εκ τούτου ουδεμία ζημία ή βλάβη υπήρξε από την πράξη αυτή αλλά αντίθετα καταγράφηκε όφελος καθώς πρόκειται για το δεύτερο μεγάλο έργο στο νησί. Επίσης υποστήριξαν ότι σε περίπτωση μη ολοκλήρωσης του έργου στο χρονοδιάγραμμα που απαιτούνταν, θα είχε ως αποτέλεσμα την απένταξή του από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα που το χρηματοδοτούσε και την ανάγκη επιστροφής των χρημάτων για όσες δαπάνες θα είχαν γίνει.

Πιο αναλυτικά, όπως υποστήριξαν και οι συνήγοροι υπεράσπισης κ.κ. Άκης Δημητριάδης και Φώτης Χατζηδιάκος, «οι κατηγορούμενοι ως μέλη της ΔΕΥΑ Ιαλυσού έλαβαν αποφάσεις για μετατροπή των συμβάσεων εργασίας του προσωπικού της επιχείρησης από ορισμένου χρόνου σε αορίστου σύμφωνα με το άρθρο 16 του Οργανισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας της ΔΕΥΑΙ, αλλά και σύμφωνα με την κοινοτική οδηγία 99/70/ΕΚ του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1999.

Περαιτέρω για τη λήψη της απόφασης έλαβαν υπόψη τις τοποθετήσεις των νομικών συμβούλων τόσο της επιχείρησης όσο και του εξειδικευμένου δικηγόρου Παναγιώτη Δημητρόπουλου διδάκτορα του Πανεπιστημίου Αθηνών όσο και των νομικών συμβούλων του Δήμου Ιαλυσού.

Η ίδια απόφαση υποβλήθηκε για έγκριση στο δημοτικό συμβούλιο Ιαλυσού, από όπου και εγκρίθηκε, ενώ και οι μισθοδοσίες υπεβλήθησαν στον έλεγχο του Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου και εγκρίθηκαν χωρίς κανένα πρόβλημα μέχρι την κοινοποίηση του ΑΣΕΠ. Επομένως – τονίστηκε στο δικαστήριο- είχαν ληφθεί όλα τα ενδεδειγμένα μέτρα για τη λήψη σύννομης απόφασης.

Σε ό,τι αφορά το θέμα της βλάβης της περιουσίας της ΔΕΥΑΙ δεν προσδιορίζεται σε κανένα σημείο του βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Δωδεκανήσου, αλλά ούτε και σε καμία σχετική έκθεση, ενώ τονίστηκε ότι επρόκειτο για νεοσυσταθείσα εταιρεία και το προσωπικό που προσελήφθη κάλυπτε πάγιες και διαρκείς ανάγκες της εταιρείας, οι δε θέσεις του προσωπικού ήταν σύμφωνες με τον Οργανισμό Λειτουργίας και το απαιτούμενο για την εύρυθμη λειτουργία της.

Η αναγκαιότητα του προσωπικού ήταν δεδομένη – τονίστηκε στους αυτοτελείς ισχυρισμούς- και επομένως η εταιρεία σε κάθε περίπτωση θα είχε τη συγκεκριμένη μισθοδοσία. Αντιθέτως με τη συνεχή και αδιάλειπτη λειτουργία της ΔΕΥΑΙ, επιχορηγήθηκε ένα σημαντικό έργο αξίας δεκάδων εκατομμυρίων τα οποία ωφέλησαν τόσο την εταιρεία όσο και το νησί της Ρόδου και τους κατοίκους του Δήμου Ιαλυσού και επιπλέον δεν αναγκάστηκε να σταματήσει το έργο αποχέτευσης και να αναζητηθούν ποινικές ρήτρες από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Περαιτέρω, τα έσοδα της ΔΕΥΑΙ όσο και του Δήμου Ιαλυσού αυξήθηκαν έναντι των προηγούμενων ετών αφού το νέο έργο απέφερε σημαντικά έσοδα λόγω των νέων συνδέσεων, ενώ ο Κόλπος της Ιξιάς από μολυσμένος κατέστη πεντακάθαρος με αποτέλεσμα να λάβει επτά γαλάζιες σημαίες.

Ως μάρτυρες στην υπόθεση κατέθεσαν ο πρώην δήμαρχος Ρόδου κ. Στάθης Κουσουρνάς, οι πρώην γενικοί διευθυντές της ΔΕΥΑΡ κ.κ. Μανώλης Διακομανώλης και Γιώργος Υψηλάντης καθώς και ο Δήμαρχος Ρόδου κ. Αντώνης Καμπουράκης.

Όλοι οι μάρτυρες επεσήμαναν την αναγκαιότητα και τη σημαντικότητα του έργου που έγινε στην περιοχή της Ιξιάς και της Ιαλυσού αλλά και την έλλειψη δόλου από πλευράς των κατηγορουμένων σε ό,τι αφορά τις προσλήψεις.

Δηλώσεις των συνηγόρων υπεράσπισης
Ικανοποιημένη με τη εξέλιξη της δίκης εμφανίστηκαν με δηλώσεις τους στη «Ροδιακή» οι συνήγοροι υπεράσπισης.
Συγκεκριμένα, ο κ. Άκης Δημητριάδης ο οποίος εκπροσώπησε όλους τους εμπλεκομένους δήλωσε τα εξής:
«Σήμερα αποδόθηκε δικαιοσύνη σε μία υπόθεση η οποία ενώ είχε πάει στο αρχείο ως προς το μέρος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΥΑΙ παραπέμφθηκαν για ένα αδίκημα, το οποίο όπως αποδείχθηκε και από την ακροαματική διαδικασία δεν στοιχειοθετούντο, ούτε η αντικειμενική ούτε η υποκειμενική υπόσταση του εν λόγω αδικήματος.

Είναι μία επιβράβευση των προσπαθειών που έγιναν από αυτούς τους ανθρώπους οι οποίοι εντάξανε το αποχετευτικό έργο της Ιαλυσού με αποτέλεσμα και ο Κόλπος της Ιξιάς να επανέλθει στη φυσική κατάσταση και να έχουμε γαλάζιες σημαίες και να εξυπηρετηθεί στην ύδρευση και στην αποχέτευση όλο το νησί και ιδιαίτερα η Ιαλυσός. Άρα οι άνθρωποι αυτοί μόνο ωφελήσανε και σε καμία περίπτωση ούτε βλάψανε αλλά ούτε είχαν σκοπό να βλάψουν τη ΔΕΥΑΙ η οποία αντιθέτως ωφελήθηκε τα μάλα από αυτό».

Αλλά και ο συνήγορος υπεράσπισης του αντιπροέδρου της ΔΕΥΑΙ, κ. Φώτης Χατζηδιάκος μιλώντας στη «Ροδιακή» εξέφρασε την ικανοποίησή του για την αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου.
«Ήταν κάτι που μετά από πολλή μελέτη της δικογραφίας και εμείς πιστεύαμε ότι θα επερχότανε αλλά από αυτή τη δίκη βγαίνουν δύο συμπεράσματα:

Πόσο εύκολο είναι ένας αυτοδιοικητικός ο οποίος θέλει να προσφέρει μέσα από αυτόν τον κυκεώνα της νομοθεσίας, τις δυσκολίες, τη γραφειοκρατία να βρεθεί ξαφνικά κατηγορούμενος έστω και δεκαπέντε χρόνια μετά αφότου είχε αποχωρήσει, και αναφέρομαι στον εντολέα μας. Το σημαντικότερο είναι αυτό.
Και το δεύτερο, που το πιστεύω το είπα και στην αγόρευσή μου, σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι κάποιος που εκλέγεται που τον εμπιστεύεται η τοπική κοινωνία κ.λπ. έχει είτε ιδίον όφελος είτε σκοπό να ωφελήσει κάποιον άλλο με μία παράνομη απόφαση του.

Αυτό δεν θα χρειαστεί να κριθεί στα δικαστήρια. Όταν ο κόσμος αντιληφθεί πως συμβαίνει κάτι τέτοιο τότε τον κρίνει και τον στέλνει στο περιθώριο. Άρα λοιπόν ο αυτοδιοικητικός που και μετά την αποχώρησή του χαίρει της εκτίμησης της κοινωνίας, «ακούει» την καλημέρα, πάει να πει ότι έχει επιτελέσει το καθήκον του και έχει ήσυχη τη συνείδησή του. Ένας αυτοδιοικητικός που φεύγει, που αποπέμπεται από την κοινωνία και δεν χαίρει εκτίμησης, τότε είναι το αντίθετο από τα παραπάνω.

Σε κάθε περίπτωση η απόφαση αυτή έδωσε ένα τέρμα μετά από τόσα χρόνια (2006) ως προς το ένα μέρος, δηλαδή της ποινικής ευθύνης αυτών που ακολούθησαν αυτές τις διαδικασίες, κόντρα στο σύστημα – τότε- το γραφειοκρατικό αλλά παραμένει ένα μεγάλο κενό, γιατί αυτοί οι εργαζόμενοι που από το 2004 και είμαστε στο 2022, είτε με αποφάσεις δικαστηρίου, είτε με προσωρινές διαταγές είτε ακόμη και με μερικότερες διακοπές (γιατί υπήρχε διακοπή επί Κουσουρνά και επί θητείας μου για ένα διάστημα) στην υπηρεσία έχουν συμπληρώσει κοντά 20 χρόνια πλέον. Δεν μπορούν λοιπόν να βρίσκονται σε εργασιακή ανασφάλεια και κάποια στιγμή έπρεπε να «σκύψει» και η ίδια η πολιτεία και να λύσει αυτό το θέμα».