Παναγιώτης Εγγλέζος: «Μεγαλύτερη τώρα η ευθύνη για μας μετά το συντριπτικό ποσοστό του 91% που μας έδωσε ο κόσμος»

Μιχάλης Μαστής

Απόλυτα συνειδητοποιημένοςέναντι της σκληρής πραγματικότητας και των τεράστιων προβλημάτων, με τα οποία είναι αντιμέτωπος ο εργατοϋπαλληλικός κόσμος, παραμένει ο επανεκλεγείς πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου της Ρόδου κος Παναγιώτης Εγγλέζος.

Λίγες μόλις ημέρες, μετά το συντριπτικό ποσοστό του 91% που έλαβε η παράταξή του, κερδίζοντας τις 14 από τις 15 έδρες στη νέα διοίκηση του Εργατικού Κέντρου της Ρόδου, ο Παναγιώτης Εγγλέζος μίλησε στη «Ροδιακή» για το νέο αγωνιστικό ξεκίνημα.

Επισήμανε το βάρος που επωμίζεται η παράταξή του και ο ίδιος, μετά το εντυπωσιακό ποσοστό που κέρδισαν, σημειώνει ότι για πρώτη φορά στη διοίκηση του ανώτατου συνδικαλιστικού οργάνου της περιοχής μας, συμμετέχουν και δύο γυναίκες, ενώ δεν παραλείπει βεβαίως να χαρακτηρίσει τον προηγούμενο πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Ρόδου (ΕΚΡ) Σάββα Χατζησάββα, ως ένα πολύτιμο κεφάλαιο για το συνδικαλιστικό κίνημα της περιοχής μας, τον οποίο και ευχαρίστησε θερμά για τη συμπαράστασή του.

Κύριε πρόεδρε, μετά το εντυπωσιακό ποσοστό του 91% που κατάφερε να κερδίσει η παράταξή σας στις πρόσφατες εκλογές για την ανάδειξη των μελών της διοίκησης του ΕΚΡ, ποια θα είναι τα πρώτα βήματα, ο πρώτος σχεδιασμός δράσης και έργων που θα ξεκινήσετε;
Η Παράταξή μας, η οποία αποτελούσε και αποτελεί την πλειοψηφία της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου απέδειξε, όπως αυτό αποτυπώθηκε και από τα αποτελέσματα των εκλογών, ότι πρωταρχικός της στόχος και πρωταρχικό της μέλημα ήταν και είναι η λύση στα προβλήματα των συναδέλφων. Σε αυτή την κατεύθυνση από την πρώτη ώρα της επανεκλογής μας, έχουμε επικεντρώσει όλο μας το ενδιαφέρον.

Ο πρώτος μας στόχος είναι να καταφέρουμε να κάνουμε πράξη τις δεσμεύσεις προς τους συναδέλφους εργαζομένους. Τα πρώτα βήματα σχετίζονται με την αποκατάσταση της αδικίας σε κλάδους εργαζομένων, οι οποίοι ούτε έλαβαν ούτε προβλέπεται να λάβουν τις παροχές που εξαγγέλλει η Κυβέρνηση.

Οι κλάδοι αφορούν τους εργαζομένους στα αεροδρόμια, στα ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα, οι αμειβόμενοι οδηγοί, ταξί των οποίων το επάγγελμα δεν χαρακτηρίζεται εποχικό. Υπάρχει βέβαια και μία μεγάλη κατηγορία εργαζομένων με μεμονωμένες περιπτώσεις, τις οποίες εξετάζουμε την καθεμία ξεχωριστά.

Τις επόμενες ημέρες ολοκληρώνεται άλλη μία δέσμευση που είχαμε δώσει στους εργαζομένους και σχετίζεται με τα ασφαλιστικά μέτρα στη ΔΕΗ, η οποία προκλητικά αναιρεί τις όποιες συμφωνίες και δεσμεύσεις είχε υπογράψει η ίδια. Ένα θέμα, το οποίο δεσμευόμαστε ότι θα το πάμε μέχρι τέλους.

Το Εργατικό Κέντρο είναι ένας ζωντανός οργανισμός όπου καθημερινά καλείται να αντιμετωπίσει δεκάδες προβλήματα και να προσπαθήσει να δώσει λύσεις, λύσεις που τις περισσότερες φορές αποτελούν τροχοπέδη για αρκετούς συναδέλφους αφού αφορούν την επιβίωσή τους.

Τι μήνυμα άραγε έστειλαν σε εσάς, στην παράταξή σας, στην κοινωνία μας, αν θέλετε, οι εκπρόσωποι των σωματείων των εργαζομένων που σας ανέδειξαν;
Για πρώτη φορά στην ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος της περιοχής μας για την ανάδειξη Διοίκησης στο Εργατικό Κέντρο, έχουμε ένα τέτοιο συντριπτικό αποτέλεσμα. Οι συνάδελφοι εκτίμησαν και αναγνώρισαν τις προσπάθειες της Διοίκησής μας ως πλειοψηφία στο Εργατικό Κέντρο και μας τίμησαν με την ψήφο τους ώστε να διαμορφωθεί αυτό το αποτέλεσμα.

Και επειδή οι εργαζόμενοι, και όλοι εμείς αποτελούμε μέρος της κοινωνίας, αυτό σημαίνει ότι και η κοινωνία της Ρόδου ξέρει να εκτιμάει και να ανταμείβει όσους αγωνίζονται. Γι' αυτό κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος, αρκεί να δοθεί. Το βάρος της επανεκλογής μας, με αυτό το ποσοστό, είναι τεράστιο. Η δέσμευσή μας είναι ότι θα προσπαθήσουμε, όπως κάναμε και στο παρελθόν, να διαφυλάξουμε τα δικαιώματα των συναδέλφων μας με όποια θυσία χρειαστεί.

Η ανανέωση σε επίπεδο στελεχών της διοίκησης του ανώτερου συνδικαλιστικού οργάνου, επιτεύχθηκε άραγε; Υπάρχουν νέα πρόσωπα στη διοίκηση του ΕΚΡ;
Με την ολοκλήρωση του 31ου Εκλογοαπολογιστικού Συνεδρίου αποχώρησαν στελέχη της Παράταξής μας, τα οποία είχαν δώσει το δικό τους στίγμα στο συνδικαλιστικό κίνημα της περιοχής μας και όχι μόνο, όπως ο Νίκος ο Τριπολίτης, ο μακροβιότερος Γενικός Γραμματέας, ο Ηλίας ο Μπούκλας, ο Καρίπης ο Αντώνης, ο Χρήστος ο Ανθούλας και φυσικά ο Πρόεδρός μας ο Σάββας ο Χατζησάββας.

Οι βάσεις όμως και τα θεμέλια που έβαλαν, μας έδωσαν το δικαίωμα να έχουμε αρκετές επιλογές από ισάξιους συναδέλφους, οι οποίοι κλήθηκαν να τους αντικαταστήσουν.
Μετά τα αποτελέσματα των αρχαιρεσιών στη νέα Διοίκηση, θα συμμετέχουν αρκετά νέα πρόσωπα, νέα όχι στο συνδικαλιστικό κίνημα αλλά νέα, στη θέση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΚΡ.

Για πρώτη φορά θα συμμετέχουν και δύο γυναίκες, δύο γυναίκες συναδέλφισσες. Πρόκειται για τη Σταυριανού Δήμητρα και τη Γουργιώτη Αντωνία. Υπάρχουν όμως και νέοι συνδικαλιστές, όπως είναι ο Σκάλτσας Φώτης, ο Νικολάου Αντώνης, ο Χατζηχριστοδούλου Βασίλης και ο Κρυστάλλης Γιώργος. Επίσης έχουμε και την επιστροφή στη Διοίκηση ενός δυναμικού συνδικαλιστή, και όχι μόνο, του Παλαιολόγου Μιχάλη.

Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι κατά το ήμισυ το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΚΡ ανανεώνεται από ανθρώπους δυναμικούς με όρεξη να προσφέρουν, και σε συνδυασμό με το «πάντρεμα» των παλαιών συναδέλφων που εξακολουθούν να δηλώνουν «παρών» και τους ευχαριστώ πολύ για αυτό. Ελπίζουμε να αποτελέσουμε ένα δυναμικό Διοικητικό Συμβούλιο για να βοηθήσει και να δώσει λύσεις στα προβλήματα των συναδέλφων και της τοπικής κοινωνίας γενικότερα.

Ποιο είναι, κατά την άποψή σας, το μεγαλύτερο πρόβλημα που θα κληθείτε να αντιμετωπίσετε και να διαχειριστείτε στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα;
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που είναι προ των πυλών και αποτελεί τον μεγαλύτερο «πονοκέφαλο» για όλους μας είναι οι ανατιμήσεις, η ακρίβεια και οι επιπτώσεις που εξακολουθεί να φέρνει η πανδημία. Κανένας εργαζόμενος δεν μπορεί να επιβιώσει και να συντηρήσει ένα νοικοκυριό με τρεις μήνες δουλειά. Κανένας εποχικά εργαζόμενος δεν μπορεί με τα 399€ ανεργίας, που και αυτά δεν τα παίρνουν όλοι, να γεμίσει τα ράφια του σπιτιού του για να συντηρήσει και να ζήσει την οικογένειά του.

Σκοπός λοιπόν και στόχος μας είναι να πείσουμε την Κυβέρνηση να ενισχύσει τους εργαζομένους με επιπλέον παροχές και επιδόματα. Το πράξαμε το 2020 και το 2021. Ευελπιστούμε να το καταφέρουμε και τώρα.
Το εργατικό δυναμικό της χώρας και ειδικότερα της περιοχής μας είναι σε τραγική κατάσταση... Μπορεί να ευημερούν οι αριθμοί αλλά οι εργαζόμενοι λιμοκτονούν στην κυριολεξία και αυτό όποιος το αμφισβητεί, τον καλώ να έρθει στο Εργατικό Κέντρο μια μέρα να δει την πραγματικότητα από κοντά.

Ο Σάββας Χατζησάββας, ο προηγούμενος πρόεδρος του ΕΚΡ, ο οποίος σας παρέδωσε τη σκυτάλη του αγώνα, τι αποτελεί για εσάς αλλά και για το συνδικαλιστικό κίνημα στον τόπο μας;
Για να αποτυπώσω προσωπικά το τι αποτελεί για μένα ο Σάββας Χατζησάββας, θα χρειαζόταν να συζητάμε για μέρες.

Ο Σάββας Χατζησάββας, τον οποίο γνωρίζω από παιδί λόγω της κοινής μας καταγωγής, από τ' Απόλλωνα, ήταν και είναι πάντα δίπλα μου είτε στη συνδικαλιστική μου πορεία είτε στην πορεία της ζωής μου.
Είμαι πολύ τυχερός διότι την τελευταία δεκαετία που ήταν Πρόεδρος του ΕΚΡ με επέλεξε να είμαι ένας από τους στενούς του συνεργάτες και χωρίς να γνωρίζει κανείς, παρά μόνο ο ίδιος, ετοίμαζε τις διαδικασίες και με εκπαίδευε για να είμαι έτοιμος να τον διαδεχθώ τόσο στην Παράταξη αλλά και στη θέση του Προέδρου του ΕΚΡ όπως αποδείχθηκε.

Είμαι πολύ τυχερός που τον έχω συναντήσει στον δρόμο μου! Χωρίς αυτόν μπορεί να μην ήμουν καν σε αυτή τη θέση!
Όσοι έχουμε βγάλει τη σχολή «Χατζησάββα», όπως την αποκαλούμε εμείς, καταλαβαίνουμε τι σημαίνει ο Σάββας Χατζησάββας και πόσο ευγνώμονες νιώθουμε.

Με την ευκαιρία της ερώτησής σας, θέλω να πω ένα μεγάλο «ευχαριστώ» για όλα όσα μου δίδαξε! Ένα μεγάλο «ευχαριστώ» που δεν μ' εγκατέλειψε στις μεγάλες φουρτούνες που αντιμετώπισα από την πρώτη ημέρα και ιδιαίτερα τα δύο τελευταία χρόνια που μπήκα στα «βαθιά», ήταν πάντα εδώ με σωστές συμβουλές και κατευθύνσεις να με βοηθάει να βγω από τα αδιέξοδα, να έχω καθαρό μυαλό και προπάντων να μου χτυπά την πλάτη και σαν άλλος πατέρας μου να μου λέει «συνέχισε».

Ελπίζω και εύχομαι να παραμείνει κοντά μας και να μας δείχνει μέσα από την εμπειρία του τον σωστό δρόμο του συνδικαλισμού, όπως αυτός υπηρέτησε τόσα χρόνια και να μπορέσουμε και εμείς να γράψουμε μια ιστορία στον συνδικαλισμό ανάλογη με τη δική του.